sketchlandyard.com
ภาพวาดลายเส้นชุด “Ballet” โดย พิชิต ไทยยืนวงษ์
คืนหนึ่งนั่งฟังเพลงของไชคอฟสกี้ ชื่อเพลงว่าสวอนเลค ความงามของบทเพลงกับภาพที่เกิดจากจินตนาการทำให้ตัวสั่นสะท้านอยากวาดรูป เสิร์ชหาแบบจากกูเกิล อุปกรณ์การวาดก็อัตคัดอย่างเคย มีแค่ปากกาลูกลื่นสีดำด้ามเดียว... ภาพนี้จุดที่ยากคือการร่างส่วนใบหน้าของเด็ก เนื่องจากเป็นภาพหันข้างและมีรอยยิ้ม (ใครชอบวาดภาพคนคงรู้ว่าถ้าวาดไม่ดีรอยยิ้มจะกลายเป็นรอยแห่งความแก่ไปเลย) ฉะนั้นช่วงลงปากกาเลยต้องเบามือเป็นพิเศษ นอกจากนั้นก็สุกรเราดี ๆ นี่เอง ผมใช้เวลาน้อยมากกับภาพนี้ อาจประมาณสองสามชั่วโมง เป็นภาพแรกของชุดที่หยิบมาลองฝีมือ (ไม่เคยวาดนักบัลเลต์มาก่อน) ความยากของภาพน่าจะอยู่ที่การร่างโครงสร้างร่างกายท่วงท่าของหญิงสาว ผมมองเป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า จากนั้นก็ตัดทอนแต่งเติมเสริมรายละเอียดไปตามเรื่อง ภาพนี้ต้องระมัดระวังทั้งอนาโตมีและการแสดงสีหน้าของตัวแบบ ต้องให้ดูสวยสง่า แต่ออกหม่นทึมไม่สดใส ผมทดลองการให้น้ำหนักแบบฟู ๆ ที่ปลายกระโปรงโดยตวัดเส้นปากกาด้วยน้ำหนักมือที่เบาลงอย่างฉับพลัน ผลที่ได้ก็พอโอเคครับ โดยส่วนตัวไม่ชอบภาพนี้เท่าไหร่นักเพราะแข็ง สงสัยมัวไปติดกับรายละเอียดของกระโปรงกับแสงเงามากไปหน่อย ภาพนี้ตัวแบบวางท่วงท่าอย่างแทรจิดี การร่างโครงค่อนข้างง่าย ผมสนุกกับการใส่รายละเอียดของเรือนผมและเครื่องประดับจนปล่อยรายละเอียดส่วนอื่นทิ้งไปเลย พอวาดมาได้หลายรูปเข้าก็ชักห้าวหาญ นอกจากรายละเอียดของนักบัลเลต์แล้วผมเริ่มใส่เรื่องราวที่รายล้อมตัวแบบลงไปด้วย การใส่รายละเอียดเหล่านี้ดูเหมือนจะมั่วได้ ทว่าแท้ที่จริงไม่ได้เลยครับ เราต้องมองให้ออกก่อนว่าไอ้ยึกยือที่จะวาดนั้นน่ะคืออะไร เป็นม่านหรือเป็นเสา หรือโคมไฟ หรือฯลฯ จะวาดให้เสร็จได้ต้องไปหาดูองค์ประกอบของโรงละครว่าเขามีอะไรอยู่บ้าง ภาพนี้เป็นอีกภาพหนึ่งที่ยากเอาการ ภาพวาดนักบัลเลต์สาวสองคน คนหน้าให้ความรู้สึกสงบ เตรียมพร้อมก่อนการแสดง คนหลังมีใบหน้าลึกลับ รอยยิ้มนั้นยากจะเดาว่าเธอคิดอะไร (อาจกำลังแช่งให้นางเอกสะดุดล้มข้อเท้าแพลงก็เป็นได้) ผมชอบอารมณ์ของภาพนี้มากจนต้องเอามาวาดทั้ง ๆ…