งานนี้สเก็ตช์ไปเรื่อยๆไม่ซีเรียสเพราะเชื่อในคำกล่าวที่ว่า
“ถ้าภาพสเก็ตช์ที่ออกมาไม่ได้แย่ที่สุดในชีวิต ก็เก็บไว้ได้”
ชอบคำนี้เพราะ มันทำให้ผมกล้าสเก็ตช์ต่อไปเพราะอย่างไรเสียภาพใหม่ๆ ของเราแทบไม่มีโอกาสเลยที่จะแย่ที่สุดในชีวิต

เจอแมวทองบาดเจ็บเลยเอามารักษา ก่อนส่งต่อให้บ้านใหม่เลยวาดภาพเป็นที่ระลึก
จะได้จำได้ว่าเราเคยเจอกันมาก่อน

ตัวซ้ายชื่อโบตั๋น ตัวขวาชื่อศรีนวล เป็นลูกแมวเด็กที่เก็บมาเลี้ยงไว้
ก่อนที่ทางเจ้าของสถานที่จะเอาไปทิ้ง
ภาพนี้วาดไว้เป็นที่ระลึกวันย้ายเข้าบ้าน (ปัจจุบันยังเลี้ยงอยู่)